Corrían tempos difíciles no reinado de Alfonso XII, as hostilidades en Marrocos, a epidemia da cólera en Valencia e o reinado do monarca ía en decadencia. Isto uníndose coa creación dos novos ideais comunistas e anarquistas recentemente, foron os factores que propiciaron que Francisco Otero Sánchez sufríra un profundo odio polos reis.O 30 de Decembro de 1879 ás cinco da tarde corría un día soleado na Plaza de Oriente de Madrid. Francisco Otero levava días planeando o atentado contra a persoa de Alfonso XII. Levaba estudados os movementos diarios dos monarcas e a ésa hora solían pasar en carruaxe.
Levaba esperado xá arredor de 2 horas na porta do Palacio Real cando de repente apareceron os reis no seu carruaxe cando de repente Francisco Otero sen dúbidalo nin un instante sacou a súa pistola e disparou dous tiros coa única intención de dárlle na cabeza ao monarca. As balas pasaron rozando a cabeza de Alfonso XII quen finalmente saiu do carro sen ni un rasguño.
Francisco intentou fuxir ao ver que o seu atentado fallido pero foi detido inmediatamente.
Foi levado ao xulgado e acusado de regicidio e acatando enajenación mental foi condeado a pena de morte. Executado con garrote vil, unha pena de morte moi usual da época, os seus restos foron enterrados no cemiterio de San Martín.
Esta é a historia dun panadero que un día se levantou da súa cama coa intención de cometer un crime contra o rey de España, Alfonso XII.
No comments:
Post a Comment